wróć
Polski Związek Alpinizmu

Sprawozdanie z wyprawy centralnej PZA Chiny 2014

Opublikowano: 30-12-2014; 12:23 przez mteg | Modyfikacja: 30-03-2016; 14:15 przez Emilia Karnecka

Wyprawa odbyła się w terminie 05.11.2014 – 06.12.2014 i prowadziła działalność w trzech różnych rejonach, znajdujących się
w prowincjach Hubei, Chongqing i Guizhou.

Kras Mogotowy w okolicy jaskini Shibanling Tiankeng
Kras Mogotowy w okolicy jaskini Shibanling Tiankeng – fot. T. Pawłowski

W pierwszej części wyprawy naszą bazę stanowiła wioska Niu Lan Ping, oddalona o ok. 40 km na wschód od miasta Lichuan. Po przeprowadzeniu wstępnego rekonesansu, jako główny rejon działania zostało wybrane otoczenie wioski Xiong Jia Ping, znajdującej się w górnej części masywu na południe od bazy. Masyw w tym rejonie osiąga wysokość 1680 m n.p.m.. Odwadniany jest do doliny znajdującej się na wysokości 450 m n.p.m. Warstwy skał węglanowych poprzedzielane są warstwami skał trudno rozpuszczalnych oraz nieprzepuszczalnych. W tym rejonie prowadziliśmy eksplorację w 13 jaskiniach. Najciekawsze z nich to: Shibanling Tian Keng (-196 m), Yang Lan Ping Dong (-317 m), Da Chu Ping Dong (-260 m). Otwór Shibanling Tian Keng ma wymiary 130×100 m i prowadzi do studni o głębokości 180 m. Studnia doprowadza do strefy syfonalnej o długości 300 m, która zalewana jest podczas pory deszczowej. W jaskini znajduje się ciek wodny o przepływie ok. 20 l/s. Jaskinia Yang Lan Ping Dong rozpoczyna się szczelinową studnią o głębokości 315 m, doprowadzająca do strefy syfonalnej o rozciągłości 230 m i szerokości do 10 m, do której wpadają liczne studnie. Da Chu Ping Dong to jaskinia rozpoczynająca się studnią o głębokości 140 m, która przechodzi później w ciąg kaskad, prowadzących nad studnię, gdzie eksploracja została zakończona z powodu braku czasu. Występujące w jaskiniach strefy syfonalne, związane są z widoczną w niektórych miejscach na powierzchni terenu warstwą skał trudno rozpuszczalnych. W związku z rozwijającą się eksploracją w trzech największych jaskiniach, nie została zakończona eksploracja w niektórych spośród innych obiektów, w których działaliśmy w tym rejonie.

Studnia wlotowa P150 w jaskini Da Chu Ping Dong, Lichuan
Studnia wlotowa P150 w jaskini Da Chu Ping Dong, Lichuan – fot. M. Ciszewski

W drugiej części wyprawy przenieśliśmy się w rejon miasta Wulong, do miasteczka Jiang Kou, znajdującego się u ujścia rzeki Furong Jiang do rzeki Wu Jiang. W tym rejonie pasma górskie podzielone na wyraźnie wyodrębnione masywy. Od drugiej połowy lat 90-tych, w rejonie wioski Tian Xing, pod auspicjami organizacji Hong Meigui, prowadzona jest przez wyprawy międzynarodowe intensywna działalności eksploracyjna. Jej efektem jest odkrycie najgłębszego aktualnie systemu jaskiniowego Chin Tianxing Cave System o głębokości 1020 m i długości 61 km. W pozostałych masywach prowadzona była w ograniczonym zakresie jedynie eksploracja powierzchniowa. Przed wyjazdem wyprawy dostaliśmy propozycję eksploracji jaskiń na południowy zachód od miasteczka Jiang Kou. Na terenie tym realizowany jest projekt Instytutu Geologii Krasu z Guilin w którym bierze udział Erin Lynch z organizacji Hong Meigui. W związku z tym Erin Lynch uczestniczy w drugiej części naszej wyprawy. Otrzymaliśmy współrzędne otworów zlokalizowanych przez Chińczyków i ich sprawdzenie było naszym celem. Okazało się, że sytuacja geologiczna w rejonie w którym działaliśmy jest bardzo złożona. Warstwy wapienie poprzedzielane są warstwami skał nieprzepuszczalnych, a geologia masywu nie jest rozpoznana. Część masywu znajduje się w prowincji Chongqing, natomiast wyższa część w prowincji Guizhou. W sumie zostało wyeksplorowanych 16 jaskiń. Większość z nich to niewielkie obiekty z bogatą szatą naciekową. Najgłębsza z jaskiń to Hetao Wan Shujing (-167 m).

Osady w okresowo zalewanym korytarzu, Xian Zhan Gao Dong, Wulong
Osady w okresowo zalewanym korytarzu, Xian Zhan Gao Dong, Wulong – fot. M. Ciszewski

Przeprowadziliśmy również rekonesans w najwyższej części masywu, znajdującego się w prowincji Guizhou. Rejon ten można uznać za zdecydowanie bardziej interesujący, a znajdujące się tam jaskinie osiągają znacznie większe rozmiary. Studnie, leje i doliny bezodpływowe dochodzą tu do średnicy kilkuset metrów. W niektórych z nich biorą początek jaskinie z przepływami podziemnych rzek. Eksploracja tej części masywu pozwoli w przyszłości lepiej zrozumieć genezę krasu na terenie w którym działaliśmy.

Pod koniec wyprawy na zaproszenie Instytutu Geologii Krasu z Guilin, połowa naszej ekipy działała w sąsiedztwie miasta Youyang w prowincji Chongqing. Eksplorowaliśmy i kartowaliśmy tam jaskinie z przepływami podziemnych rzek, gdyż analiza hydrologiczna jest głównym celem projektu prowadzonego tam przez Instytut.

Otwór Hui Gui Dong
Otwór Hui Gui Dong – fot. M. Ciszewski

Na zakończenie wyprawy spotkaliśmy się z władzami geoparku w Wulong, aby podsumować efekty naszej wyprawy i omówić możliwości działania w przyszłości na tym terenie. W sumie w czasie wyprawy działaliśmy w sumie w 38 jaskiniach. Łącznie udało się skartować 8455 m. Z braku czasu nie zostało skartowane ok. 1700 m korytarzy.

Sala w Poban Cao Dong, Wulong
Sala w Poban Cao Dong, Wulong – fot. T. Pawłowski

W wyprawie wzięli udział: Andrzej Ciszewski (kierownik), Michał Ciszewski, Kaja Fidzińska, Stanisław Wasyluk, Ewa Wójcik (wszyscy KKTJ); Mateusz Golicz (RKG „Nocek”); Erin Lynch (Hong Meigui Cave Exploration Society)
Robert Matuszczak (WKTJ); Tomasz Olczak (SŁ); Tomasz Pawłowski i
Paweł Ramatowski (STJ KW Kraków); Krzysztof Recielski (SW) oraz
Aleksandra Jelonek (KW Warszawa, tłumacz)i Kaja Kałużyńska (NCCU, tłumacz).

Kierownik wyprawy,
Andrzej Ciszewski

 

Zjazd studnią P166 do Hetao Wan Shujing, Wulong
Zjazd studnią P166 do Hetao Wan Shujing, Wulong – fot. S. Wasyluk

Partnerzy